Sin título

Segundo García Márquez, país mítico no que sempre chove. Segundo os meteorólogos españois, país real no que sempre chove. Segundo os galegos, lugar onde estivo o Paraíso e que aínda se parece un algo.

Deus, aló polo cabo do sexto día da Creación, xa daba por rematado o mundo e sentou a descansar pousando as cachas no mesmo cumio do monte Santa Tegra (pois acababa de facer Galicia, que foi o último e o que mellor lle saíu). Pero non asentou ben e para no caer tivo que pousar unha man e apoiarse. Co seu peso quedaron tan marcados os dedos que o mar entrou por aquelas marcas terra adentro e formou o que hoxe chamamos rías. Pero ó erguer a man e vela lixada de lama e barro sacudiuna e así, segundo os montóns fosen grandes ou pequenos, naceron nosas illas. (Diccionario dos seres míticos galegos)